“სოფელშიც შეიძლება შეძლებულად იცხოვრო, ამას შრომა, დრო და გამოცდილება სჭირდება” – ახალგაზრდა წყვილი, რომელმაც თბილისი დატოვა და სოფლად გადასახლდა.

ალ­გაზ­რდა წყვი­ლი – სა­ლო­მე კა­ლან­და­ძე და ირაკ­ლი გი­კაშ­ვი­ლი მე­ო­რე წე­ლია, რაც სა­ცხოვ­რებ­ლად თბი­ლი­სი­დან ლან­ჩხუ­თის მუ­ნი­ცი­პა­ლი­ტე­ტის სო­ფელ ნი­გო­ით­ში გა­და­ვიდ­ნენ, სა­დაც სა­სოფ­ლო-სა­მე­ურ­ნეო საქ­მი­ა­ნო­ბას აქ­ტი­უ­რად ეწე­ვი­ან – უვ­ლი­ან ბოს­ტანს, მოჰ­ყავთ სი­მინ­დი. სა­ლო­მეს გა­ნათ­ლე­ბა ტუ­რიზ­მის მი­მარ­თუ­ლე­ბით აქვს მი­ღე­ბუ­ლი და ამ სფე­რო­ში სა­მუ­შაო გა­მოც­დი­ლე­ბაც აქვს. ირაკ­ლი ფი­ნან­სის­ტია, თბი­ლის­ში, სხვა­დას­ხვა კომ­პა­ნი­ა­ში ტოპ-მე­ნე­ჯე­რად მუ­შა­ობ­და, თუმ­ცა მი­ა­ტო­ვეს ქა­ლა­ქუ­რი ცხოვ­რე­ბა და სოფ­ლად გა­და­სახ­ლდნენ. დიდი გეგ­მე­ბი აქვთ, რის გან­სა­ხორ­ცი­ე­ლებ­ლა­დაც ენერ­გი­ას არ იშუ­რე­ბენ.

Enter

You sent

Enter

You sent

– სა­მე­გობ­რო, ახ­ლობ­ლე­ბი რო­გორ აფა­სე­ბენ თქვენს ამ ნა­ბი­ჯებს? სა­ლო­მე: – ჩა­მო­დი­ან, ხან ვინ გვსტუმ­რობს, ხან – ვინ. ნა­თე­სა­ვე­ბი, მე­გობ­რე­ბი, უცხო­ე­ბიც, – ჩვე­ნი კარი ყვე­ლას­თვის ღიაა, მით უფრო, მათ­თვის, ვინც ჩვენ გვგულ­შე­მატ­კივ­რობს. – საქ­მი­ა­ნო­ბის წარ­მარ­თვას და გან­ვი­თა­რე­ბას აგ­რო­ტუ­რიზ­მის მი­მარ­თუ­ლე­ბით ხომ არ აპი­რებთ? ირაკ­ლი: – ვა­პი­რებთ. ტუ­რისტს, რო­მე­ლიც ჩვენ­თან ჩა­მო­ვა, სა­შუ­ა­ლე­ბა უნდა ჰქონ­დეს, თუნ­დაც ბოს­ტან­ში იმუ­შა­ოს… გვინ­და, ამ იდე­ით და­ინ­ტე­რე­სე­ბუ­ლი ადა­მი­ა­ნი უფრო მეტი გვეს­ტუმ­როს. სა­ლო­მე: – ამას­თან, გარ­შე­მო იმ­დე­ნი ლა­მა­ზი ად­გი­ლია, ვუ­მას­პინ­ძლებთ და ამ ად­გი­ლებ­საც და­ვათ­ვა­ლი­ე­რე­ბი­ნებთ… ძი­რი­თა­დად ახლა გა­დარ­თუ­ლე­ბი ვართ ეზოს გარ­კვე­უ­ლი მე­თო­დით მო­წეს­რი­გე­ბა­ზე, – ანუ რა პრო­ექ­ტიც გვაქვს ჩა­ფიქ­რე­ბუ­ლი, ეს იმის­თვი­საა სა­ჭი­რო. პროგ­რა­მი­რე­ბა­საც ვსწავ­ლობთ… მოკ­ლედ, ახლა ამ პრო­ცეს­ში ვართ.